Bursztyn to żywica pochodząca tylko z niektórych gatunków drzew sprzed 25-40 milionów lat. Żywica ta przeszła proces fosylizacji, dzięki czemu stała się twarda. To nie jest minerał; jest to klejnot organiczny, taki jak masa perłowa lub koral.
Nie pomyl żywicy z sokiem. Jeśli sok jest „krwią” rośliny, żywica jest półstałą aromatyczną wydzieliną, często odpowiadającą ochronnej reakcji rośliny. Niektóre drzewa, takie jak drzewa iglaste; produkuj tę mieszankę, aby pozbyć się chorób, ran, grzybów, leczyć złamane gałęzie
Nazwa "Amber" pochodzi od arabskiego słowa „anbar” oznaczającego „to, co unosi się na morzu” lub „szary bursztyn”, którego nazwa została nadana konkrecjom jelitowym wieloryba. Podobnie jak bursztyn roślinny zbierano go na wodzie lub na plażach. Dlatego mogło dojść do nieprozumienia
Bursztyn można znaleźć również pod nazwą sukcyna lub karab.
W bursztynie można znaleźć liczne inkrustacje, takie jak rośliny, owady, zwierzęta, pióra, sierść, pęcherzyki powietrza itp. W bursztynie często można znaleźć również owady. Zwabione sokiem żywicy, zostają na zawsze uwięzione w bursztynie. Znajdziesz tu również kawałki roślin, takie jak pyłki, zarodniki, gałęzie, liście…
Jeśli chodzi o bursztyn z Bałtyku, znaleziono ponad 214 rodzajów roślin tkwiących w bursztynie.
Istnieją różne rodzaje bursztynu
Bursztyn może być przezroczysty lub nieprzezroczysty. Kolor waha się od białawego do żółtego, pomarańczowego i brązowego. Dosyć rzadko można znaleźć czerwone lub zielone odcienie. Najrzadszym jest bursztyn niebieski.
Bursztyn niebieski: można go znaleźć tylko na Dominikanie. Jest bardzo rzadki i do tej pory tak naprawdę nie znamy jego dokładnego pochodzenia. Może to być zjawisko kwitnienia lub mieszanka popiołów wulkanicznych.
Bursztyn żółty: najczęściej występuje w kolorze od bladego do brązowego.
Czarny bursztyn: można go również znaleźć jako azabache. Zwykle składa się z drewna lub skamieniałego węgla. Jest to bursztyn bardzo pospolity i tani.
Bursztyn czerwony: pochodzi z Chiapas w Meksyku iz Dominikany. Często nazywany jest „wiśniowym bursztynem”. Niektórzy uważają, że pochodzi ze skamieniałej żywicy drzew liściastych, takich jak śliwki czy wiśnie.
Bursztyn zielony: jest dość rzadki i pochodzi głównie z Morza Karaibskiego.
Jak rozpoznać bursztyn i podróbki
Ponieważ niektóre rodzaje bursztynu są rzadkie, istnieje wiele podróbek wykonanych z plastiku, szkła czy kopalu.
Kopal to żywica drzewna występująca głównie w Meksyku i Ameryce Środkowej. Nawet jeśli jest twardy, to nie jest tak twardy jak prawdziwy bursztyn. Będzie jednak wyglądał prawie tak samo jak prawdziwy bursztyn.
Fałszerze wykorzystują przede wszystkim bursztyn z inkluzjami, bo właśnie to kupują kupujący. Koncentrują się głównie na rzadkich inkluzjach: skorpionach, małych zwierzętach, kwiatach itp…
Istnieje wiele testów wykrywających oszustwa, ale trzeba wykonać kilka z nich, aby sprawdzić, czy to prawdziwy bursztyn. Testy mogą też uszkodzić kamień.
Możesz lekko podpalić bursztyn. Jeśli przedmiot jest bursztynem lub kopalem, poczujesz zapach sosny i będziesz miał białą plamę. Jeśli jest plastikowy, zapach będzie drażniący, a płomień zostawi czarną plamę i będzie się kleić.
Bursztyn po natarciu acetonem nie zmieni się, ale plastik może się stopić, a kopal może się kleić.
Jeśli włożysz go do mieszanki wody i soli (25 cl wody na 4 cm3 soli), bursztyn i kopal będą unosić się na wodzie, ale plastik będzie tonął
Bursztyn pocierany ściereczką stanie się bardzo elektrostatyczny i będzie przyciągał włosy i małe kawałki papieru. Plastik jest o wiele mniej elektrostatyczny.
O bursztynie i inkrustacjach wystarczy pomyśleć. Rośliny i całe zwierzęta, ponadto dobrze zachowane w bursztynie są bardzo nieliczne. Jeśli obiekt jest zbyt piękny, powinien znajdować się w muzeum lub powinien być drogi w zakupie.
Kopalnie: Morze Bałtyckie, Polska, Niemcy, Litwa, Estonia, Rosja, Kanada, Dominikana, Meksyk, Francja, Birma
Historia, legendy i wierzenia o bursztynie
Ponieważ w bursztynie znajdowały się rośliny i zwierzęta, często kojarzono go z ideą wiecznej młodości. Z tego też powodu bursztyn często kojarzy się również z obrzędami pogrzebowymi, a w różnych kulturach był umieszczany obok zmarłych.
Bursztyn był znany i używany jako klejnot lub przedmiot sztuki od czasów prehistorycznych. Pierwsze ślady sięgają kultury oryniackiej. Najstarszy rzeźbiony kawałek bursztynu został znaleziony w Niemczech i miał trzydzieści tysięcy lat.
Morze Bałtyckie jest najstarszym źródłem bursztynu i był importowany, przez Greków, Egipcjan, Celtów, Myceńczyków…
Grecy jako pierwsi opisali i podjęli próbę analizy tego materiału. Pierwszym, który pozostawił pisemne świadectwo, był grecki przyrodnik Caius Plinius znany jako Pliniusz Starszy (23, 79). Ale Thales de Milet (-625, -547) mówił o właściwościach elektrostatycznych na długo przed Pliniuszem Starszym. Starożytni już odkryli właściwość elektrostatyczną, pocierając ją o inny przedmiot. Stąd pochodzi słowo elektryczność, które pochodzi od greckiego słowa elektron oznaczającego bursztyn.
Najsłynniejszy mit grecki mówi, że bursztyn miałby pochodzić z żywicy topoli i olchy. Według legendy Faeton, syn słońca Heliosa, próbowałby prowadzić rydwan słoneczny swojego ojca. Ponieważ nie miał doświadczenia, stracił kontrolę nad swoim rydwanem i zbliżył się zbyt blisko Ziemi, wywołując suszę i pożary. Zeus nie miał innego wyjścia, jak zastrzelić go, aby wszechświat pozostał bezpieczny. Córki Heliosa (Heliady) nie przestawały płakać nad śmiercią brata, a ich łzy zastygały w bursztyn. Bogowie przemienili je w olszyny i topole, które zestalając łzy wciąż płynęły w rzece Eridan.
Inna legenda Sofoklesa mówi, że bursztyn pochodzi z łez sióstr Meleagera, które przemienione w ptaki opłakiwałyby śmierć brata.
Bursztyn sprawiał również wrażenie kawałka zastygłego słońca i dlatego był poświęcony Apollinowi. Apollo był bogiem śpiewu, muzyki, poezji, oczyszczenia, uzdrowienia i światła (nie słońca). Bursztyn był jego kamieniem, ponieważ rozgrzewał serce i przekazywał energię słoneczną.
Bursztyn był cennym atutem. Widać to zwłaszcza w Odysei, gdzie pretendent ofiarowuje bursztynowy naszyjnik Penelopie, żonie bohatera Ulissesa, by ją uwieść.
W kulturze rzymskiej kobiety nosiły bursztyn jako bransoletki, aby zachować wieczną młodość.
Dla starożytnych ludów bałtyckich Litwy bursztyn pochodził od bogini syreny zwanej Jurate. Zobowiązała się do Patrimpasa, boga wód i mórz, najważniejszej litewskiej mitologii, bo woda była źródłem życia. Zamieszkaliby w pięknym bursztynowym pałacu na dnie morza. Ale pewnego dnia zakochała się w młodym rybaku, którego porwała i przywiozła ze sobą na dno morza. Perkunas, bóg deszczu, gór, dębów i nieba wpadł w szał i rzucił piorun, który zniszczył pałac i zabił młodego rybaka. Jurate została przykuta łańcuchem do ruin swojego pałacu, aby uderzyć ją falami. Jej łzy zastygły w bursztynie i takie właśnie kawałki bursztynu można znaleźć na plażach, wśród tych z bursztynowego pałacu.
Celtowie dużo używali bursztynu w postaci koralików. W mitologii celtyckiej jest to Apollo wygnany z Olimpii, który rozprzestrzeniłby bursztynowe łzy.
W mitologii nordyckiej bursztyn pochodziłby z łez bogini miłości i piękna Freyji.
We Francji, w średniowieczu, proszek bursztynowy był używany w miksturach miłosnych.
Chińczycy reprezentowaliby zwierzęta bursztynem, co miało pomóc w rozrodzie. Istnieje również teoria, że bursztyn byłby duszą uwięzionych tygrysów.
34. rocznica ślubu dotyczy bursztynu. Mówi się, że bursztyn przechowuje wspomnienia, odnosząc się do tego, że na zawsze więzi rośliny i zwierzęta.
Lecznicze właściwości i zalety bursztynu
Bursztyn pomaga w układzie pokarmowym. Skutecznym rozwiązaniem na wyleczenie nerek, pęcherza moczowego, śledziony, wątroby i pęcherzyków.
Może być stosowany w leczeniu epilepsji, problemów ze wzrokiem, tików nerwowych i problemów z krążeniem.
Noszony jako naszyjnik, Amber łagodzi ból rosnących zębów.
Ponieważ żywica bursztynowa jest środkiem ochronnym i leczniczym dla drzewa, pomaga leczyć rany i dodaje energii.
Ze względu na swoje właściwości elektrostatyczne ma wspomagać leczenie impotencji i oziębłości.
Bursztyn można używać w leczeniu i bólu gardła.
Pomaga w uśmierzaniu bólów stawów, reumatyzmu i zębów.
0 komentarzy:
Prześlij komentarz