Właściwości lecznicze i korzyści płynące z lapis lazuli
Lapis Lazuli, historia i właściwości lecznicze
Jego nazwa pochodzi z języka perskiego "lazur" co oznacza "niebieski" i "lapre" co oznacza "kamień".
Jest to jeden z najstarszych kamieni szlachetnych znanych i używanych przez człowieka. Nazwę lapis lazuli otrzymał dopiero w okresie średniowiecza. Wcześniej kamień ten był często mylony z szafirem. Ten błąd wyjaśnia liczne pomyłki wynikające ze złego tłumaczenia w tekstach greckich i egipskich, a także w Biblii. To, co w Starym Testamencie tłumaczone jest jako szafir, to najprawdopodobniej lapis lazuli, zgodnie z miejscową geologią.
Kamień ten jest skałą składającą się z różnych minerałów, takich jak lazuryt, kalcyt, sodalit i piryt. O cenie kamienia decyduje przede wszystkim ilość kalcytu, który można zobaczyć w postaci białych śladów.
Historie, wierzenia i legendy o lapis lazuli
Prawie cały lapis lazuli, który był używany w okresie starożytności w Azji i Europie pochodził z kopalni znajdujących się w górach Afganistanu. Są one nadal wydobywane w taki sam sposób jak 2000 lat temu.
W Ameryce, Inkowie i inne kultury prehiszpańskie zaczęły kopać kopalnie w regionie Chile około 2000 lat temu w celu wykonania masek i dekoracji. Ten kamień był często uważany za reprezentację gwieździstej nocy przez cywilizacje prehiszpańskie.
Egipcjanie i Sumerowie używali tego kamienia do robienia masek, ponieważ uważali, że jest on symbolem czystości.
W czasach sumeryjskich ludzie uważali, że zapobiega on niebezpieczeństwom, a zatem chroni ich. Ludzie zaczęli go używać już w 3800 r. p.n.e. do wyrobu klejnotów, amuletów, ozdób. W legendzie o Gilgameszu, kamień ten jest często cytowany. Był to również kamień bogini Inanny. Podróżowała ona po świecie podziemnym i zajmowała się liczeniem dni życia, które pozostały każdemu człowiekowi.
Kamień leczniczy lapis lazuli
Egipcjanie używali lapis lazuli do wyrobu klejnotów, wazonów i lalek, ale także w makijażu (szczególnie na powiekach). Znajduje się on często na meblach i obrazach. Dobrym przykładem są sarkofagi i maska faraona Tutanchamona.
W czasach greckiej starożytności znany był "szafir starców". Kamień ten był symbolem bogini wojny i mądrości. Kamień ten był również kamieniem Hery, bogini wesela i królowej wszystkich bogów.
Lud rzymski przypisywał mu właściwości afrodyzjakalne. Był to kamień bogini miłości, Wenus.
Celtowie również wiedzieli o tym kamieniu i wiązali go z boginią rzeki, Daną.
W krajach islamskich lapis lazuli był uważany za ochronę przed diabłem.
Hebrajczycy uważali, że kamień ten jest symbolem nieba i że złote ślady pirytu, które można znaleźć w tym minerale, symbolizują słońce. To jest powód, dla którego niektórzy specjaliści od Biblii uważają, że Dziesięć Przykazań Mojżesza zostało wyrzeźbionych na lapis lazuli. Jak już wcześniej wspomniano, był on często mylony i tłumaczony przez słowo "szafir", którego w rzeczywistości nie można znaleźć w tej części świata. Możliwe, że był to jeden z kamieni zbroi Aarona, a tym samym jeden z symboli dwunastu plemion Izraela (a nie kamień szafirowy).
Generalnie, a szczególnie w średniowieczu, proszek z lapis lazuli mieszano z mlekiem i stosowano jako plaster łagodzący wrzody i rany. Miał on wzmacniać kości.
Historia lapisu lazuli
Pył mineralny, który nazywany jest azurytem lub lazurytem, daje niebieski pigment, który był dobrze znany malarzom renesansowym ze swojej długowieczności. Mieszając proszek lapis lazuli z olejem, otrzymywało się słynny kolor ultramaryny. Leonardo Da Vinci i Albert Durero nazwali ten pigment "niebieskim złotem". W epoce średniowiecza i renesansu pigment ten był równie drogi jak złoto.
Obecnie jest on nadal używany w jubilerstwie. Chile jest głównym eksporterem tego kruszcu.
Kamienie lapiz lazuli były bardzo często rzeźbione. Skarb Korony Francuskiej posiada wiele wspaniałych przedmiotów z lapis lazuli, takich jak puchar z lapisem i pirytem, który został ofiarowany Ludwikowi XVI oraz ogromny talerz wykonany z tego materiału.
Kopalnie: Afganistan, Chile, Rosja, USA i Włochy.
0 komentarzy:
Prześlij komentarz